عالم وارسته، دانا و بصیر، فقیه پارسا، انقلابی روشن ضمیر، روحانی خدوم و مردمی، سیاستمدار منادی وحدت و مدارا، امام جمعه‌ای دردمند و درد آشنا و دلسوز جوانان حضرت آیت الله امینی پس از عمری زندگی همراه با زهد و سادگی یک سال پیش در دوران کرونا به ملکوت اعلا پیوست و همان‌طور که در پیام تسلیت خود به مناسبت رحلت آیت الله هاشمی ذکر کرده بود خیلی زود به دیدار امام راحل و دوستان علاقه‌مند و یاران شهیدش پیوست.
آیت الله امینی به معنی واقعی کلمه یک روحانی پارسا، ساده زیست، مردم‌دار و الهام بخش بود و به تعبیر مقام معظم رهبری سلوک فردی ایشان نمونه چشم نواز از پارسایی و پرهیزگاری و بی‌اعتنایی به جاذبه‌های مادی بود. او مسئول و زمان شناس بود و به خوبی نیازهای جامعه خود را می‌شناخت و به واسطه همین شناخت، اهتمام بیشتر خود را معطوف فعالیت‌های فرهنگی و تربیتی به‌ویژه مشکلات و نیازهای جوانان کرد.
آیت الله امینی در حین زهد وارستگی انقلابی بود حق گو و حق شناس. از گفتن حرف حق تا آنجا که وحدت جامعه را مخدوش نکند ابایی نداشت و به واسطه همین حق گویی هزینه زیادی داد و به او ظلم زیادی شد.
او در عالم سیاست رفتار و منشی خردورزانه داشت. منادی وحدت اعتدال و مدارا بود. هرگز به اختلافات جناحی سلیقه‌ای و سیاسی و قومی و فرقه‌ای دامن نزد و در عرصه حضور درصحنه سیاست و مسئولیت‌ها فریب جناح‌ها و بازی‌های آنها را نخورد.
وی به شدت معتقد بود که نقش روحانیت بسیار فراتر از نقشه جناح‌ها و گروه‌های سیاسی در جامعه است و جامعه روحانیت نباید خود را فدای مطامع جریان‌های سیاسی و باندهای قدرت کند و به خاطر همین نگاه در هیچ انتخاباتی از افراد و گروه‌های سیاسی حمایت نکرد و حتی در این رابطه مخالف ورود جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در حمایت از نامزدهای انتخاباتی بود.
او همواره درد دین و مردم را با هم داشت روحش شاد و با اولیای الهی محشور باد.
* منتشر شده در سرمقاله روزنامه ۱۹ دی ۲۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۱
