ریشه شیرین بیان در آبریزش دستگاه تنفسی فوقانی و زخم های معده و اثنی عشر مصرف دارد.
به گزارش بهداشت نیوز، گیاه شیرین بیان با نام علمی: Glycyrrhiza glabra L است.
نام فارسی: شیرین بیان، شیرین بنان.
قسمت مورد استفاده: ریزوم و ریشه خشک شده.
موارد مصرف مورد تایید کمیسیون E: مصرف خوراکی ریشه شیرین بیان در آبریزش دستگاه تنفسی فوقانی و زخم های معده و اثنی عشر.
سایر موارد مصرف (در طب سنتی): ملین، قاعده آور، ضد بارداری، افزاینده شیر مادر، داروی ضد آسم، عامل ضدویروس. درمان پوسیدگی دندان، سنگ کلیه، بیماری قلبی، صرع، بی اشتهایی، آپاندیست، منگی، کزاز، دیفتری، مارگزیدگی، هموروئید.
موارد منع مصرف: بیماران مبتلا به افزایش فشارخون، اختلالات کلستاتیک یا سیروز کبدی، هیپوکالمی، یا نارسایی مزمن کلیوی.
احتیاطات: عمومی: مصرف طولانی مدت (بیش از 6 هفته) و دوزهای بالای گیاه ( بیش از 50 گرم در روز) ممکن است باعث احتباس آب و تورم دست ها و پاها، کاهش دفع سدیم و افزایش دفع پتاسیم گردد. همچنین ممکن است فشار خون را افزایش دهد. در صورتی که گلو درد و سرفه بیمار بیش از 3 روز ادامه یابد بهتر است با پزشک مشورت نماید.
توصیه می شود بیماران حساس به گیاه یا افرادی که مبتلا به آریتمی، دیابت، گلوکوم، حوادث عروق مغزی و بیماری های قلبی هستند از مصرف آن اجتناب نمایند.
اثرات جانبی: در مصرف طولانی (بیش از 6 هفته) و دوزهای بالای (بیش از 50 گرم در روز) می تواند ایجاد آلدوسترونیسم کاذب نماید که شامل تخلیه پتاسیم از بدن، احتباس سدیم، ادم، افزایش فشارخون و افزایش وزن می باشد. در موارد نادر میوگلوبینوری و میوپاتی می تواند بروز نماید. اثرات جانبی دیگر آن شامل خواب رفتگی یا سوزش و فلج حسی، نارسایی قلبی، آریتمی و کرامپ های عضلانی می باشد.
