خراب کردن یک امر ارزشمند، انسان باشد یا هر پدیده دیگر، همیشه به این نیست که به آن بتازی یا دشنام بگویی و یا قدر او را پایین جلوه بدهی بلکه غلو و زیاده روی در باره ارزش آن نیز گاه می تواند موثرتر از هر حربه و حمله ای او را خوار و تخریب کند.
از همین رو اهل بیت ع با غالیان و کسانی که در باره شأن و منزلت آنان غلو و زیادی روی می کردند و به آنان نسبت خدایی و یا مقاماتی می دادند که خود هرگز در باره خویش نگفته و بلکه منکر آن شده بودند، برخوردهایی تند در حد لعن و نفرین می کردند و از آنان بیزاری می جستند.
غلو و زیاده روی و کج سلیقگی در بزرگداشت شهید قاسم سلیمانی از همان روزهای نخست پس از شهادت آغاز شد و تا به امروز ادامه دارد. از تعویض نام جاافتاده بزرگراه رسالت با معنای عمیقی که این واژه دارد و تغییر آن که باعث سرگردانی مردم در تهران شده گرفته تا آخرین مورد آن توزیع خاک قبر او به عنوان تربت متبرک.
و این امر در حالی است که بر اساس روایتی، امام موسی بن جعفر ع فرموده است: لا تَأخُذُوا مِن تُربَتِی شیئاً لِتَتَبَرَّکوا بهِ، فإنّ کلَّ تُربَةٍ لَنا مُحرَّمَةٌ إلاّ تُربةَ جَدِّیَ الحسینِ بنِ علیٍّ ع فإنّ اللّه تعالی جَعَلَها شفاءً لِشیعتنا و أولیائنا (عیون أخبار الرضا ع ج1، ص 104)
از تربت من چیزی را به عنوان تبرک برنگیرید، چه آن که هر تربتی از ما حرام است مگر تربت جدم حسین ع که خداوند آن را برای شیعیان و دوستان ما مایه شفا قرار داده است.
بدیهی است این نوع برخوردهای غلو آمیز که یا از سوی دوستان نآآگاه صورت می پذیرد و یا از سوی کسانی که توی این مملکت سوراخ دعا را خوب پیدا کرده و بر رموز موفقیت و دستیابی به مزایا و مقامات مسلط شده اند، نتیجه ای جز تحقیر و تخریب سوژه و ارزش مورد نظر ندارد و در سالگرد شهادت آن شهید به خانواده اش توصیه می شود که با این حرکت ها مقابله کنند و اجازه ندهند شهیدشان که برای قبر خود، عنوان ساده اما بسیار صمیمی و پرمعنای «سرباز» را انتخاب کرده، این گونه دستخوش اقدامات ناآگاهانه و یا سوء استفاده گرانه واقع شود.
