وزیر ۵۶ ساله وزارتخانه علوم/ علوم انسانی خوانده و وکیل/ «دخالت دستگاهها؛ اصلیترین چالشهای وزارت علوم»
به گزارش خبرآنلاین، حسین سیمایی صراف در سال ۱۳۴۷ در مشهد متولد شد. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در دوره های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی، در رشته حقوق به ترتیب در دانشگاه های تهران، تربیت مدرس و شهید بهشتی گذرانده است. وی افزون بر تحصیلات دانشگاهی همزمان تحصیلات حوزوی را نیز به مدت ۲۰ سال در حوزه های علمیه مشهد و قم در شاخه های فقه، اصول، فلسفه و کلام اسلامی زیر نظر استادان مبرز تلمذ کرده است.
سیمایی صراف هم اکنون دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی است و دروس مختلف حقوق خصوصی و حقوق اسلامی را در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تدریس می کند. وی همچنین وکیل پایه یک دادگستری و داور اتاق بازرگانی ایران است.
مخالفان او در مجلس چه گفتند؟
در جلسه بررسی صلاحیت وزیر علوم، علیرضا عباسی، نماینده کرج، اشتهارد و فردیس به عنوان مخالف وزیر پیشنهادی علوم گفت: «وزیر پیشنهادی در برنامههای خود و اسناد بالادستی به برنامه هفتم اشارات زیادی داشته، منتها اینقدر موارد زیاد است که انگار اولویت و برنامه مشخصی ندارد.»
این نماینده مجلس همچنین بیان کرد: «کسی که قرار است در وزارت علوم منصوب شود باید موضعگیریهای مناسبی داشته باشد، ما موضعگیری از شما درباره فتنه ۸۸، محور مقاومت و اغتشاشات سال ۱۴۰۱ ندیدیم اما در برخی موارد موضعگیریهایی داشتید که مناسب نبود از جمله آن درباره عزاداری دختران بیحجاب در کرج است که مسئولان امنیتی ورود کردند. شما در این باره بیان داشتید که در روز عاشورا نیاز به امر معروف نیست.»
محمد سراج، نماینده مردم تهران، هم بهعنوان مخالف گفت: «در کمیسیون اجتماعی مجلس، هشت سوال از آقای سیمایی صراف پرسیدم اما به هیچیک از سؤالاتم پاسخ نداد و به این دلیل با او مخالفت کردم.»
عبدالحسین همتی سراپرده، نماینده مردم زرند و کوهبنان، نیز در جایگاه مخالف اظهار داشت: «برنامههای ارائهشده از سوی وزیر پیشنهادی کلی است، سنجشپذیر نیست و زمانبندی هم ندارد؛ همچنین در این برنامه یکسری از موارد، اعم از عدالت آموزشی در برخورداری از آموزش عالی مغفول مانده است که امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد. درباره تسهیل ازدواج دانشجویان و خوابگاههای متاهلی نیز برنامه خاصی مشاهده نشده است. معیشت اساتید و مسکن آنها با مشکلاتی مواجه است و نیاز است که حتماً مورد توجه قرار بگیرد. توقع داریم که مانند رشتههای پزشکی که در دوران تخصصشان پولی به آنها داده میشود، لااقل برای دانشجویان برتر دورههای دکترا هم مبلغی پرداخت شود.»
محمود نیلیاحمدآبادی، رئیس سابق دانشگاه تهران و استاد تمام گروه مهندسی متالورژی و مواد دانشکده فنی این دانشگاه، در گفتوگو با خبرآنلاین میگوید: «آشنایی من با دکتر سیمایی صراف به زمانی برمیگردد که ایشان معاون پارلمانی-حقوقی وزارت علوم و دبیر هیئت دولت بودند و من بهشخصه تعامل آقای سیمایی صراف با دانشگاهها، کمک به این نهاد و انجام وظایف به شکل مطلوب را از ایشان شاهد بودهام.»
دخالت دستگاهها و واگذاری اختیارات و امکانات؛ اصلیترین چالشهای وزارت علوم
رئیس سابق دانشگاه تهران ضمن اشاره به اصلیترین چالشهای وزارت علوم، بیان میکند: «دستگاههای مختلف در چند سال اخیر، بهقدری در امور وزارت علوم وارد شده و دخالت کردهاند که بخشی از اختیارات و امکانات وزارت علوم از دست آن خارج شده است. متأسفانه این مداخلات کماکان هم ادامه دارد. همچنین آییننامههایی در حوزه دانشجویی، استخدام و … نگاشته شده که بعضاً نامناسب هستند. حتی اختیاراتی چون پذیرش دانشجو در هیئت علمی نیز از وزارت علوم سلب شده است. از همینرو، وزارت علوم در حال حاضر نیازمند وزیری است که دارای روحیه تعامل بوده و در این عرصه توانمند باشد تا بتواند اختیارات از دسترفته را به وزارتخانه برگرداند، نحوه برخورد با دانشگاهها را بداند و رؤسایی را برگزیند که مورد وثوق جامعه دانشگاهی باشند.»
او ادامه میدهد: «این قبیل چالشها در وزارت علوم متعدد است و اولین مرحله، عبور از این چالشهاست؛ اگر رسیدگی به این موارد و رفع حواشی، وقت و فرصتی را باقی گذاشت، وزیر باید در توسعه علم و فناوری کشور هم بکوشد.»
اولویتها و برنامههای وزیر علوم
وزیر علوم که به واسطه حضور در شوراهای بالادستی علم و فناوری کشور، گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در سال ۱۴۰۳ را مبنای کار خود قرار داده است ۱۰ چالش را در حوزه آموزشعالی تعیین کرده است.
نبود ارتباط موثر بین جامعه و صنعت، مسئله محور نبودن پژوهشها، موثر نبودن شیوهها و ابزارها در نظام آموزش عالی، مهاجرت نخبگان، نبود شبکه منسجم بین دانشگاه با حوزههای دیگر، ضعیف در انسجام و هماهنگی سیاستگذاری و اداره نظام آموزش عالی، ارجحیت کمیت بر کیفیت در توسعه آموزش عالی، عملکرد ضعیف آمایش سرزمینی در توسعه آموزش عالی، تعاملات ضعیف علمی با دانشگاهها و موسسات پژوهشی معتبر و نگاه هزینهای و فوق برنامه به آموزش عالی از جمله چالشهای مد نظر سیمایی صراف است.
در همین راستا بیمناسبت نیست که مروری بر سکانداران پیشین این وزارتخانه، از ابتدای انقلاب اسلامی تا دولت سیزدهم، داشته باشیم:
۴۷۴۷
