تارنمای راشاتودی نوشت: بر اساس تحقیق منتشر شده در مجله «نیچر فود» در این جنگ بیش از ۵ میلیارد نفر جان خواهند باخت زیرا دود و خاکستر ناشی از سوختن شهرها وارد اتمسفر می شوند و جلوی نور خورشید را می‌گیرند.
این تحقیق که توسط محققان دانشگاه «راتگرز» در آمریکا انجام شده، نشان می‌دهد که نگرانی واقعی بعد از جنگ بروز خواهد کرد؛ زمانی که اختلال در زنجیره های تامین و نابودی زیرساختارهای محلی با تاثیرات جنگ هسته ای بر محصولات غذایی توام می شود.
بر اساس الگوهای مورد استفاده محققان، تاثیر خنک‌کنندگی خاکستر ناشی از جنگ هسته ای که وارد جو می شود در یکی دو سال به اوج خود می رسد اما کاهش دما بیش از یک دهه باقی خواهد ماند.
در این الگو همچنین نوسانات در منابع غذایی اصلی، از جمله ذرت، برنج، گندم بهاره و سویا، و همچنین مراتع دام و شیلات، لحاظ شده است.
راشاتودی افزود: در حالی که توزیع غذا در میان کشورهایی که بلافاصله درگیر جنگ هسته ای نیستند، تا حدی به ائتلاف های سیاسی موجود، مسیرهای تجاری و سایر عوامل انسانی بستگی دارد که نمی توان آنها را در مدل آب و هوایی مورد استفاده در این مطالعه گنجاند، الگوهای آب و هوای مدل نشان می دهد که باد ابرهای ناشی از دود و خاکستر را بر فراز تولیدکنندگان عمده مواد غذایی مانند آمریکا، چین، آلمان و انگلیس به حرکت در خواهد آورد که در نهایت منجر به کاهش ۹۰ درصدی عرضه غذا در جهان می‌شود.
آمریکا و روسیه به عنوان دو صادرکننده عمده مواد غذایی حتی اگر به طور کامل توسط جنگ هسته‌ای نابود نشوند، دچار اختلال در ظرفیت تولید مواد غذایی خواهند شد، نتیجه این امر برای کشورهایی که برای بقای خود به واردات مواد غذایی متکی هستند، ویرانگر خواهد بود.
محققان دریافتند هر چند که نابودی کامل نژاد بشر مستلزم زرادخانه‌هایی به اندازه ابرقدرت است، حتی تقابل هسته‌ای بین کشورهای مانند هند و پاکستان که کمتر مسلح هستند، مناطق کلیدی کشاورزی را برای سال‌ها غیرقابل استفاده خواهد کرد و باعث ایجاد یک بحران بزرگ پناهجویان شود. تاثیر زمستان هسته ای می تواند ۲ میلیارد نفر را در معرض گرسنگی قرار دهد.
چنین نتیجه ای «فقط» کاهش ۷ درصدی جهانی در تولید محصولات کشاورزی را نشان می دهد، اما همچنان بسیار بدتر از هر گونه اختلال در عرضه جهانی مواد غذایی است که تاکنون توسط سازمان ملل متحد الگوبرداری شده است.
تاثیر خنک‌کنندگی خاکستری که وارد جو زمین می‌شود، پیشتر نیز پس از فوران‌های آتشفشانی بزرگ مانند کوه تامبورا در اندونزی در سال ۱۸۱۵ و لاکی ایسلند در سال ۱۷۸۳ ثبت شده است که هر دو منجر به قحطی و ناآرامی‌های سیاسی شدند.
در واقع، حامیان مقابله با تغییرات آب و هوایی پیشنهاد کرده اند که از چنین تاکتیکی برای خنک کردن مصنوعی کره زمین استفاده شود.
دانشمندان دانشگاه هاروارد در حال حاضرمشغول آزمایش تزریق کربنات کلسیم به اتمسفر و بررسی تاثیر آن در منعکس کردن پرتوهای خورشیدی هستند و هدف آنها بررسی تاثیر این پدیده بر خنک کردن زمین است.
این موضوع زنگ هشدار را برای دانشمندانی به صدا در آورده که هشدار می‌دهند پر کردن جو با ذرات معلق ممکن است نتایج غیرقابل پیش‌بینی داشته باشد و زمین را به سمت بی‌ثباتی اقلیمی بیشتری هدایت کند.
