بررسی محتویات شش تابوت مهر و موم شده حیوانات از مصر باستان، با استفاده از یک تکنیک غیرتهاجمی تصویربرداری به محققان این امکان را می دهد تا اطلاعات بیشتری در مورد این فرآیند و عملکرد آن ها داشته باشند.
به گزارش بهداشت نیوز، مصر را بدون تردید می توان سرزمین مومیایی ها محسوب کرد و در این میان علاوه بر مومیایی کردن فراعنه و انسان های متعدد، شاهد مومیایی شدن حیوانات مختلفی هم هستیم که شاید یکی از عجیب ترین این موارد، مارمولک های مومیایی شده باشد.
طی سال های اخیر محققان به طور فزاینده ای از تکنیک های غیرتهاجمی استفاده می کنند تا مشخص شود چه چیزی درون تابوت ها قرار دارد. با این روش می توان بر خلاف گذشته که تنها راه بررسی محتویات یکی تابوت، باز کردن آن بود، داخل این آثار را با دقت بررسی کرد.
باید اذعان داشت که باستان شناسی طبیعتاً یک فرآیند مخرب بوده و باستان شناسان باید آثار مختلفی را پس از مستند سازی برای کشف آنچه در زیر لایه های زیرین نهفته است، تخریب کنند.
در این تحقیقات جدید، دکتر دانیل اوفلین از موزه بریتانیا و همکارانش از محتویات شش تابوت مهر و موم شده حیوانات مصر باستان با استفاده از توموگرافی نوترونی تصویربرداری کردند. این روش، تکنیکی است که با کمک آن تصاویری از اشیاء را بر اساس میزان عبور نوترون های ساطع شده از یک منبع ایجاد می کند. باید توجه داشت که تلاش های قبلی برای مطالعه این تابوت ها با اشعه ایکس ناموفق بود.
دکتر دانیل اوفلین، در این رابطه توضیح داد: ما با استفاده از قابلیت های تصویربرداری نوترونی توانستیم تابوت های مهر و موم شده حیوانات را به صورت غیرتهاجمی مطالعه کرده و دانش خود را در مورد دنیای شگفت انگیز مومیایی کردن حیوانات در مصر باستان بیشتر کنیم.
هر شش تابوت از ترکیبات مس ساخته شده اند و این موضوع دارای اهمیت بسیار زیادی است، زیرا به ندرت پیش می آید که چنین تابوت هایی به طور دست نخورده و مهر و موم شده کشف شوند.
قدمت سه مورد از این تابوت ها که در بالای آن مجسمه های مارمولک و مارماهی و همچنین حلقه های تزئینی وجود دارد، بین ۵۰۰ تا ۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بوده و این تابوت ها در شهر باستانی ناوکراتیس کشف شده اند.به گزارش سیناپرس، تابوت چهارم که در بالای آن یک مارمولک قرار دارد بین سال های ۶۶۴ تا ۳۳۲ قبل از میلاد مسیح در شهر باستانی تل الیهودیه کشف شد.
قدمت دو تابوت دیگر که در بالای آن مجسمه های مارماهی و مار کبری با سر انسان قرار دارند، بین سال های ۶۵۰ تا ۲۵۰ قبل از میلاد مسیح بوده و منشأ ناشناخته ای دارند.
دکتر اورلیا ماسون برگوف، از اعضای این تیم مطالعاتی و محقق موزه بریتانیا در این رابطه گفت: در هزاره اول پیش از میلاد، مارمولک ها معمولاً مانند سایر خزندگان در مصر باستان مومیایی می شدند. علاوه بر این ما شاهد مومیایی کردن گربه ها، سگ ها، شاهین ها، مارها و مارماهی ها هستیم و کلا همه موجودات به ویژه آن هایی که با خدایان مصر باستان مرتبط بودند، مورد توجه قرار می گرفتند. با کمک تصویر برداری نوترونی، ما این پتانسیل را داریم که درباره آیین ها و شیوه های نذری پیرامون این تابوت های غیرقابل نفوذ حیوانات ، روش های ساخت، استفاده و نمایش آن ها بیشتر بیاموزیم.
طی پژوهش های اخیر، محققان توانستند استخوان هایی را از جمله یک جمجمه سالم با ابعاد مشابه گروهی از مارمولک های دیواری حاوی گونه های بومی آفریقای شمالی و همچنین شواهدی از استخوان های شکسته شده در دو تابوت دیگر شناسایی کنند.
آنها همچنین قطعات پارچه را در سه تابوت شناسایی کردند که احتمالاً از کتان ساخته شده اند که معمولاً در مومیایی سازی مصر باستان استفاده می شد. باستان شناسان پیشنهاد می کنند که ممکن است قبل از قرار دادن حیوانات در تابوت، دور آن ها نوارهای پارچه ای پیچیده شده باشد.
آنها همچنین در سه تابوت از تابوت های بررسی شده سرب پیدا کردند که به نظر می رسد برای کمک به توزیع وزن در دو مورد و برای ترمیم سوراخ یافت شده در تابوت دیگر استفاده شده باشد.
باید توجه داشت که سرب به دلیل جایگاه مهم در مصر باستان به عنوان یک ماده جادویی شناخته می شده و تحقیقات قبلی نشان داده بود که این فلز در طلسم ها و نفرین ها استفاده می شده است.
منبع: سیناپرس
