نشست وزرای خارجه ۴ کشور عربی و اسرائیل و آمریکا نه تنها یک دستاورد عملی برای ترسیم نقشه راه ناتوی عبری – عربی به همراه نداشت بلکه یک شکست سیاسی بزرگی برای اسرائیل و آمریکا تلقی می شود.
نشست وزرای خارجه ۴ کشور عربی مصر، مغرب، امارات، بحرین با وزیران خارجه آمریکا و رژیم صهیونیستی اگرچه به عنوان جشن عروسی یائیر لاپید وزیر خارجه اسرائیل تلقی شد اما این جشن سریعا به یک ماتم تبدیل شد.
در این نشست که در صحرای نقب تشکیل شد طرح موسوم به مهندسی امنیت منطقه به عنوان مقدمه ای برای شکل گیری یک ناتوی عبری – عربی مورد بحث قرار گرفت.
همزمان با آغاز این نشست در حالی که یائیر لاپید وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در حال سخنرانی بود خبر عملیات شهادت طلبانه منطقه الخضیره را که منجر به کشته شدن ۶ صهیونیست شد، دریافت کرد.
نشست مشترک سامح شکری وزیر خارجه مصر، ناصر ابو ریطه وزیر خارجه مغرب، عبدالله بن زاید وزیر خارجه امارات، عبداللطیف الزیانی وزیر خارجه بحرین، آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا و یائیر لاپید وزیر خارجه رژیم اسرائیل در حالی برگزار شد که جنبش های مبارز فلسطینی این نشست را خیانت بزرگ اعراب به آرمان ملت فلسطین تلقی کردند.
نشست نقب چند مفهوم کلی از سوی رژیم صهیونیستی برای کشورهای سازشکار عرب و ملت فلسطین به همراه داشت.
نخست اینکه این نشست در صحرای نقب و در نزدیکی نیروگاه دیمونا که نماد قدرت اتمی رژیم صهیونیستی تلقی می شود برگزار شد تا وانمود شود که این رژیم بدون توجه به قوانین بین المللی همچنان به عنوان یک قدرت هسته ای در منطقه باقی خواهد ماند.
عملیات احداث نیروگاه اتمی دیمونا در سال ۱۹۵۸ با مشارکت فرانسه و آمریکا در صحرای اشغالی نقب آغاز شد و پس از ۵ سال این نیروگاه افتتاح شد.
نیروگاه اتمی دیمونا که اورانیوم مورد نیاز کلاهک های هسته ای ارتش رژیم صهیونیستی را تولید می کند زمانی نماد قدرت نظامی رژیم صهیونیستی تلقی می شد.
اما امروز این نیروگاه که سالانه چندین تن پلوتونیوم با غنای ۹۶ درصد تولید می کند به دلیل فرسودگی و قرار گرفتن دیگ های بخار در سطح زمین یک تهدید امنیتی جدی برای ر ژیم اسرائیل تلقی می شود.
به اعتقاد کارشناسان هسته ای اگر این نیروگاه مورد حمله موشکی قرار گیرد بیش از ۱۸ میلیون نفر در اراضی اشغالی، مصر، سوریه، اردن، لبنان و حتی قبرس تحت تاثیر تشعشعات اتمی آن قرار خواهند گرفت.
مفهوم دیگر اینکه محل برگزاری نشست در نزدیکی شهرک "سدیه بوکر" محل دفن دیوید بن گوریون اولین نخست وزیر اسرائیل بود تا این پیام ارسال شود که اسرائیل پس از دهها سال از مرگ بن گوریون رویای وی شد.
دیوید بن گوریون که از وی به عنوان بنیانگذار رژیم صهیونیستی یاد می شود اعتقاد داشت که اسرائیل با استفاده از هژمونی نظامی باید کشورهای عرب منطقه را به سازش با اسرائیل مجبور سازد.
دو خط آبی موازی در پرچم اسرائیل که نماد نیل و فرات است ناظر بر تفکرات دیوید بن گوریون برای نفوذ جغرافیایی رژیم صهیونیستی از شمال آفریقا تا عراق است.
در پایان این نشست ۶ وزیر خارجه دست های خود را به نشانه شکل گیری یک زنجیره امنیتی برای تقابل با محور مقاومت به یکدیگر گره زدند و این حرکت کودکانه و مسخره آمیز تنها دستاورد نشست نقب بود.
در طول برگزاری نشست و اندکی پس از پایان آن ۳ عملیات شهادت طلبانه در مناطق حساس فلسطین اشغالی صورت گرفت که این نیز پیام روشنی از سوی رزمندگان فلسطینی برای رژیم های سازشکار عرب و اسرائیل بود.
در این عملیات شهادت طلبانه زنجیره ای حداقل ۱۴ صهیونیست کشته و شمار زیادی مجروح شدند و این ۳ عملیات موجب شد تا کابینه اسرائیل به ارتش فرمان آماده باش دهد.
مفاد این پیام این است که ملت فلسطین هیچگونه امیدی به کمک رژیم های مرتجع عرب برای آزادی قدس شریف ندارد بلکه مسیر جهاد و شهادت را ادامه خواهد داد.
در نهایت، نشست وزرای خارجه ۴ کشور عربی و اسرائیل و آمریکا نه تنها یک دستاورد عملی برای ترسیم نقشه راه ناتوی عبری – عربی به همراه نداشت بلکه یک شکست سیاسی بزرگی برای اسرائیل و آمریکا تلقی می شود.
۳۱۱۳۱۱
