آیا ممکن است نوشیدن شیر شتر راهی تازه برای مقابله با آسم باشد؟ پژوهشی بین‌المللی، چنین احتمالی را مطرح کرده است. در آزمایشی که روی موش‌ها انجام شد، مصرف خوراکی شیر شتر توانست شدت آسم ناشی از مایت گردوغبار خانگی را به‌طور محسوسی کاهش دهد. نتیجه نه‌تنها به کاهش التهاب در ریه‌ها منجر شد، بلکه تعداد سلول‌های ایمنی مؤثر در واکنش‌های آلرژیک را نیز کاهش داد. این کشف امیدبخش، ممکن است به‌زودی جایگاهی تازه برای شیر شتر در کنار درمان‌های موجود و رایج آسم باز کنند.
به‌گزارش بهداشت نیوز به نقل از نیواطلس، یافته‌های پژوهش تازه نشان می‌دهد شیر شتر می‌تواند شدت آسم ناشی از هیره‌ها یا همان مایت گردوغبار خانگی را کاهش دهد؛ موجوداتی میکروسکوپی که تقریباً در همه‌ی خانه‌ها حضور دارند و یکی از محرک‌های شناخته‌شده‌ی حملات آسمی محسوب می‌شوند. مطالعه که هنوز در مراحل آغازین است، احتمالات جدیدی را برای به‌کارگیری شیر شتر در کنار درمان‌های فعلی آسم مطرح می‌کند.
مایت‌های گردوغبار در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کنند و به‌سادگی حذف‌شدنی نیستند. برای بسیاری از افراد مبتلا به آسم، این موجودات محرکی دائمی و پرخطرند. به همین دلیل، هر راهی که بتواند اثر آنها را کاهش دهد، اهمیت بالایی دارد.
دانشمندان در پژوهش بین‌المللی، اثر شیر شتر را روی موش‌های آزمایشگاهی بررسی کردند. سه گروه مورد مطالعه قرار گرفتند: یک گروه سالم، گروهی که به‌طور مصنوعی دچار آسم شده بودند و گروه سومی که با وجود ابتلا به آسم، با شیر شتر درمان شدند. موش‌های گروه سوم از یک روز پیش از قرارگرفتن در معرض آلرژی‌زا، به‌طور منظم و هفتگی شیر شتر دریافت کردند.
در ادامه‌ی آزمایش، از ماده‌ای به نام متاکولین برای سنجش واکنش‌پذیری ریه‌ها استفاده شد که باعث تنگی راه‌های هوایی می‌شود و میزان حساسیت مجاری تنفسی را آشکار می‌کند. همان‌طور که انتظار می‌رفت، موش‌های مبتلا به آسم واکنش شدیدی داشتند، اما گروهی که شیر شتر مصرف کرده بودند، نشانه‌های کاهش التهاب و بازگشت واکنش‌پذیری ریه به سطوح طبیعی را نشان دادند.
مایت گرد و غبار خانگی زیر میکروسکوپ.
افزون‌براین، تعداد سلول‌های ایمنی در ریه‌ها نیز کاهش یافته بود. بیشترین تغییر در میزان ائوزینوفیل‌ها دیده شد؛ نوعی گلبول سفید که در بروز آسم آلرژیک نقش دارد. سطح سلول‌های T کمکی نیز افت کرده بود، به‌ویژه دو زیرگروه Th2 و Th17 که در بسیاری از واکنش‌های آلرژیک و بیماری‌های التهابی فعال هستند.
بررسی‌های بیشتر، کاهش چشمگیر مولکول‌های التهابی (سیتوکین‌ها) را نشان داد که در بسیاری از بیماری‌های مزمن، ازجمله آسم، نقش دارند. همچنین، تولید پروتئین CCL17 که نقش آن جذب سلول‌های ایمنی به محل التهاب است، در بدن موش‌هایی که شیر شتر مصرف کرده بودند، سرکوب شد.
شیر شتر سرشار از ترکیبات زیست‌فعال است
خواص درمانی شیر شتر در مطالعات پیشین نیز مطرح شده است. شیر شتر در مقایسه با شیر سایر پستانداران، سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی، آنتی‌اکسیدان‌ها، پروتئین‌های وی، لاکتوفرین و آنتی‌بادی ایمونوگلوبولین جی است. بررسی‌ها نشان می‌دهند افراد مبتلا به آسم معمولاً سطح پایین‌تری از ایمونوگلوبولین جی دارند.
اگرچه شیر شتر سرشار از ترکیبات زیست‌فعال است، پژوهش حاضر نتوانست مشخص کند دقیقاً کدام ترکیب مسئول اثرات ضدآسمی بوده است. همچنین، هیچ مقایسه‌ای با شیر گاو که به‌مراتب رایج‌تر است و خواص ایمنی‌زایی هم دارد، انجام نشد. علاوه‌بر این، تمام شیر مورداستفاده تنها از یک مزرعه تهیه شده بود که این مسئله نیز تعمیم‌پذیری یافته‌ها را محدود می‌کند، زیرا ترکیب شیر می‌تواند بر اساس منطقه، نژاد شتر و محیط متفاوت باشد.
با وجود کاستی‌ها، نتایج مطالعه نویدبخش است. شیر شتر با ترکیبات ضدالتهابی و تنظیم‌کننده‌ی ایمنی، ممکن است مکملی مؤثر برای کنترل آسم آلرژیک باشد. هم‌سویی این نتایج با شواهد سنتی و آزمایش‌های انسانی پیشین نیز احتمال کاربرد بالینی آن را تقویت می‌کند.
بااین‌حال، پیش از آنکه بتوان شیر شتر را به‌عنوان درمان یا پیشگیری توصیه کرد، به داده‌های بیشتر و آزمایش‌های بالینی در انسان نیاز است. شاید روزی بتوان شیر شتر را در کنار درمان‌های رایج، یا حتی به‌عنوان مکمل تغذیه‌ای برای افراد پرخطر، وارد پروتکل‌های درمانی کرد.
پژوهش در مجله‌ی PLOS One منتشر شده است.
منبع: زومیت
