سهم‌شان از زندگی،یک آه بود!

ورزش ایران در تاریخ خود ستاره‌های زیادی داشته که به دلایل مختلف استعدادشان تباه شد و هیچ‌گاه به حق واقعی خود نرسیدند.

امیررضا احمدی؛ خبر کوتاه بود و ناراحت کننده؛ محسن قاسمی، قهرمان کشتی فرنگی آسیا، درگذشت؛ قریب به یک ماه پیش در خبرآنلاین گزارشی اختصاصی از «روایتی که این قهرمان آسیا را دچار مرگ مغزی کرد» منتشر شد. ماجرا از این قرار بود که قهرمان آسیا، که روزگاری برایش سکوی جهان و المپیک را متصور می شدند، اسیر اعتیاد شد و در کمپ ترک اعتیاد به دلیل ضرب و شتم به کما رفت. قضه ای پر غصه که دامن گیر تعدادی از فرنگی کاران نسل طلایی ایران شد و یک تراژدی تلخ برایشان رقم زد. از محسن قاسمی و بابک قربانی، تا امیر علی اکبری و طالب نعمت پور، و حتی دیگر ورزش ها مانند روح اله داداشی؛ به همین بهانه در ادامه به بررسی نفراتی پرداخته ایم که به حق واقعی خود نرسیدند و مسیرشان عوض شد.

محسن قاسمی؛ موطلایی ناکام کشتی

وقتی در آسمان کشتی ایران شروع به درخشش کرد، خیلی ها معتقد بودند ستاره ای از دیار لرستان به کشتی معرفی شده که می تواند سال های سال در دنیا پادشاهی کند؛ قهرمان کشتی فرنگی آسیا و جام جهانی از لرستان، که روزگاری در کشتی فرنگی ایران می درخشید و موفقیت های پیاپی کسب کرد. کشتی گیری که در نوجوانان، جوانان و بزرگسالان آسیا قهرمان شد، در جام جهانی به همراه تیم ملی کشتی فرنگی بر سکوی نخست ایستاد و یکی از امیدهای محمد بنا برای حضور در المپیک لندن بود. جایی که دقیقا نقطه شروع مشکلات، و عوض شدن مسیر این قهرمان بود. قاسمی در سال ۲۰۱۱، در ترکیب تیم ملی کشتی فرنگی، در کنار نفراتی مانند حمید سوریان، امید نوروزی و… بود و قهرمان آسیا شد. درخشش او باعث شد تا محسن جزو امیدهای اصلی ایران برای موفقیت در المپیک لندن باشد اما روزگار خواب های تلخی برای او دیده بود.

پسر موطلایی کشتی فرنگی، با آن چهره کودکانه و استایل مناسب، یکی از استعدادهای خوب کشتی به شمار می رفت اما در سال ۹۱، دچار یک سانحه رانندگی شد. این اتفاق باعث دوری او از کشتی و مشکلاتی روحی شد که محسن را به وادی اعتیاد کشاند اما قهرمان لرستانی هنوز هم دلش با کشتی بود. محسن در چند مرحله اقدام به ترک اعتیاد کرد و نهایتا بار آخر، آمده بود تا با عشق به کشتی و کمک از دایره طلایی، روحیه بگیرد و اعتیادش را کنار بگذارد. قاسمی وقتی در بهمن ۹۸ به کمپ ترک اعتیاد رفت، با فاجعه ای مواجه شد که دل هر انسانی را به درد می آورد.

او وقتی در کمپ ترک اعتیاد بستری بود، توسط مدیران و مسئولان کمپ مورد ضرب و شتم شدید قرار می گیرد به طوری که در مستندی که از این موضوع تهیه شده، طبق گفته پزشکان او از ناحیه سر و گردن با ضربات شدید مواجه شده و بیش از ۳۰ ساعت در محلی رها شده که همین باعث می شود او دچار مرگ مغزی شود و به کما برود. طبق گفته پزشکان قانونی، او از ۲۶ ناحیه آسیب دیده و ضربات سختی به سرش وارد شده. پسر موطلایی کشتی فرنگی ایران که قرار بود از سکوی المپیک و جهان بالا برود، دچار مرگ مغزی و زندگی نباتی شد و مدت ها بستری بود که نهایتا شب گذشته، بر اثر جراحات وارده در گذشت.

بابک قربانی؛ سه گانه تلخ برای قهرمان بازی های آسیایی

بی شک آرزوی هر قهرمانی دست یابی به عناوین جهان و المپیک، و ثبت شدن در کتاب تاریخ ورزش است اما قتل، زندان و مرگ، تراژیک ترین سه گانه ای است که می توان درباره یک ورزشکار نوشت؛ بابک قربانی کشتی گیر فرنگی کار کرمانشاهی بود که با قهرمانی در جوانان جهان، و بازی های آسیایی نوید حضور یک پادشاه تمام عیار را می داد اما دست روزگار برایش خواب های تلخی دیده بود. قربانی که امید اصلی ایران برای درخشش در المپیک لندن بود، به دلیل رقابت شدید با امیر علی اکبری و مثبت شدن تست دوپینگ، مدتی از کشتی محروم شد و وقتی دوران محرومیتش را سپری می کرد،یک روز که برای تفریح به کوهستان های اطراف کرمانشاه رفته بود، با یک جوان درگیر شد و در اثر مشاجره ای که پیش آمد، او برای دفاع از برادرش با تفنگ ساچمه ای به زمین شلیک کرد تا طرف مقابل را بترساند اما تیر کمانه کرد و به قلب پسر جوان خورد تا قهرمان کشتی ایران از سکوی قهرمانی بازی های آسیایی، به میله های سرد زندان دیزل آباد تبعید شود. پسری که بی شک می توانست سال های سال بر کشتی دنیا آقایی کند اما افسوس که دست جفاپیشه روزگار اجازه نداد تا او به حقش برسد و رویاهایش پشت میله های زندان مخوف دیزل آباد پرپر شد. بابک، قربانی کشتی ایران بود.

امیرعلی اکبری؛ دوپینگ کار غول ایرانی را ساخت

امیر علی اکبری یک استعداد ناب و تمام عیار در کشتی ایران بود؛ شاگرد محبوب محمد بنا که در کشتی برای خودش یلی بود و همه را امیدوار کرده بود تا بتواند برای کشتی فرنگی خورجینی از مدال ها را کسب کند؛ علی اکبری اما همان راهی را رفت که بابک، رفیق و رقیبش پیمود. رقابت بین بابک و علی اکبری آنقدر سنگین بود که به تباهی هر دو منجر شد. علی اکبری بعدها به سنگین وزن رفت و قهرمان جهان شد و تنها ایرانی لقب گرفت که ریضا کایالپ، کشتی گیر سنگین وزن و قلدر ترکیه ای را شکست داد. فرنگی کاری که هنوز هم ایرانی ها پس از امیر، نتوانسته اند پشت او را به تشک برسانند و تنها علی اکبری توانسته او را شکست دهد.او یک بار دوپینگ کرد و با محرومیت مواجه شود اما پس از آن دوباره دوپینگش مثبت شد و علاوه بر محرومیت همیشگی از کشتی، مدال طلایش در سال ۲۰۱۳ هم پس گرفته شد. امیر پس از آن وارد هنرهای رزمی و مسابقات در قفس شد و توانست در آنجا عملکرد خوبی داشته باشد؛ علی اکبری در کمپانی های مختلف مبارزه کرد و البته به دلیل دوپینگ نمی تواند وارد UFC شود اما مطمئنا اگر مقابل تست دوپینگش علامت مثبت قرار نمی گرفت، امروز نامش در کنار افراد پر افتخاری مانند سوریان و… قرار می گرفت اما نام او با یک حسرت ازلی- ابدی گره خورده و با شنیدن اسم او، یک آه بلند نصیب ورزش دوستان می شود و بس.

طالب نعمت پور؛ خاموشی یک ستاره

طالب نعمت پور یکی دیگر از اعضای نسل طلایی کشتی فرنگی بود که اسیر دوپینگ شد و نتوانست به حق خود برسد. نعمت پور یکی از تکنیکی ترین فرنگی کاران ایران بود که دربازی های آسیایی ۲۰۱۰، مانند رفیق صمیمی اش بابک، از سکوی قهرمانی بالا رفت. او در مسابقات جهانی ۲۰۱۳ بوداپست، با شکست سامان طهماسبی، کشتی گیر ایرانی الاصل آذربایجان، مدال طلای جهان را صید کرد اما دوپینگ اجازه درخشش را از او هم گرفت.

نعمت پور که می توانست سالیان سال کشتی فرنگی ایران را بیمه کند، پس از مثبت شدن تست دوپینگ با محرومیتی دو ساله مواجه شد اما بعد از آن دیگر کمر راست نکرد و هیچ گاه آن قهرمانی نشد که می شناحتیم. فرنگی کار لرستانی تیم ملی مدتی از کشتی دور بود اما در سال های اخیر به دایره طلایی برگشته و حالا در یکی از سالن های تهران به آموزش کشتی می پردازد که همین هم جای امیدواری دارد برای موفقیت قهرمان کشتی فرنگی که دوپینگ مدال های زیادی را از او سلب کرد.

روح اله داداشی؛ قوی ترین مرد ایران بر زمین افتاد

دهه ۸۰ دوران اوج محبوبیت مسابقه قوی ترین مردان و شهرت قهرمانان آن بود. روح اله داداشی، پسر خوش خنده تهرانی که در آن زمان قهرمان مسابقات مردان آهنین بود، در بین هواداران این ورزش محبوبیت بالایی داشت. او که در چند سال پیاپی در مسابقات داخلی و خارجی عنوان قوی ترین مرد را از آن خود می کرد، به ناگاه چشم از جهان فرو بست. پرونده زندگی داداشی در یک درگیری خیابانی بسته شد. البته درباره قتل او روایت های مختلفی نقل شده. یک روایت این است که قتل او سناریویی از پیش تعیین شده بود که وقتی داداشی در ماشین خود نشسته، ضارب به او حمله می کند که مرد آهنین در مقابل فحاشی ها، آن ها را به آرامش دعوت می کند اما آن ها با ضربات چاقو روح اله را به قتل رساندند.روایت دیگر هم این است که در یک حادثه، ضارب با دیدن داداشی ترسیده و برای ترساندن او و همراهش، از چاقو استفاده کرده که ابتدا با چاقو به دست و سپس گردن او زده است.ضارب در سال ۹۰ اعدام شد.

روحشان شاد…

۲۵۷ ۲۵۱