با توجه به تعدد بازیکنان شاخص و توانمند پرسپولیس در ترکیب این فصل، حتماً تغییرات در رأس کادر فنی تیم ملی آن هم در شرایطی که حدود ۷۴ روز تا جام جهانی فرصت داریم، می‌تواند شرایط این بازیکنان را تحت تأثیر قرار دهد. بالاخره بسیاری از آنها فیکس شدن در تیم ملی یا رسیدن به پیراهن تیم ملی را هدف گرفته‌اند و بخشی از اهداف مربوط به انتخاب پرسپولیس برای تیم باشگاهی همین مسأله بوده است. جابه‌جایی در رأس کادر فنی تیم ملی و حضور کی‌روش می‌تواند شرایط را دستخوش تغییراتی قرار دهد.
خوشحال‌ها
علیرضا بیرانوند: در بازی‌های مقدماتی جام جهانی در شرایطی که او در فوتبال اروپا تبدیل به نیمکت‌نشین محض شده بود، امیر عابدزاده کار را گرفت و به ترکیب اصلی تیم ملی رسید، اما بیرو دوباره نشان داد نیمکت‌نشین کردن او کاری بسیار دشوار است. او برای فیکس شدن در جام جهانی دوباره به پرسپولیس برگشت و حالا با توجه به درخشش در جام جهانی ۲۰۱۸ زیر نظر کی‌روش و البته جام ملت‌های ۲۰۱۹ زیر نظر همین سرمربی می‌تواند مطمئن باشد که در رأس برنامه‌های کارلوس قرار خواهد گرفت و خوشحال است.
مرتضی پورعلی گنجی: با توجه به اینکه بیشتر از یک سال از شرایط مسابقه دور بود، به اردوی اتریش دعوت نشد، اما او در دوران کی‌روش یکی از مهره‌های معتمد و ثابت تیم ملی بود. مرتضی از جام جهانی ۲۰۱۱ در تیم ملی حضور داشت و در جام جهانی ۲۰۱۸ و جام ملت‌های ۲۰۱۹ فیکس بازی کرد. حالا و با در نظر گرفتن اینکه فقط سه بازی انجام داده گفته شده از سوی کی‌روش به تیم ملی دعوت شده و شاید به اتریش هم برود. احتمال دارد مرتضی پورعلی گنجی به جای شجاع خلیل‌زاده که طی ۷ سال دوران کی‌روش جایی در تیم ملی نداشت به تیم ملی برگردد و حتی بعید نیست در جام جهانی فیکس بازی کند.
ناراحت‌ها
دانیال اسماعیلی‌فر: در شرایطی که گفته می‌شد در لیست ۵۰ نفره تیم ملی قرار دارد و شانس اندکی دارد تا به جام جهانی برسد، اما بعید است چنین اتفاقی برایش رخ دهد. کی‌روش به شکل ویژه‌ای به رامین رضاییان اعتقاد دارد و برای مدافع راست پرسپولیس ورق برگشته است تا تمام بازیکنان جناح راست دوران اسکوچیچ مثل صادق محرمی و صالح حردانی و البته دانیال اسماعیلی‌فر که امیدوار بود با حضور در پرسپولیس جایی در تیم ملی داشته باشد، شوکه شوند و سودای حضور در جام جهانی از سرشان بپرد. البته بعید نیست دانیال هم در لیست کلی اتریش باشد، اما جام جهانی رویای بزرگی برای او خواهد بود.
میلاد سرلک: در بازی‌های مقدماتی جام جهانی از سوی اسکوچیچ به تیم ملی دعوت می‌شد و بعضاً یکی، دو بار هم بازی کرد، اما حالا شرایط برایش تغییر خواهد کرد. کی‌روش اعتقاد ویژه‌ای به شاگردان سابق خود در تیم ملی دارد و بعید است بعد از عزت‌اللهی، امید ابراهیمی و حتی احسان حاج‌صفی به‌عنوان بازیکن مرکز زمین به بازیکنان دیگری اعتماد کند. ضمن اینکه امید نورافکن و نوراللهی هم می‌توانند در این پست به میدان بروند. با این شرایط جا برای میلاد سرلک بسیار تنگ خواهد شد چرا که او در دوران کی‌روش هیچ گاه به تیم ملی نرسیده بود.
فرشاد فرجی: مدافع میانی پرسپولیس اخیراً مورد توجه دراگان قرار گرفته بود و با اینکه سال گذشته فصل درخشانی در پرسپولیس نداشت چند باری به اردو‌ها و مسابقات ملی دعوت شد، اما حالا و با آمدن مرد پرتغالی که دنبال مدافعان خیلی سختگیر و محکم روی هوا و زمین است شاید فرشاد شانس زیادی برای دعوت به تیم ملی نداشته باشد. فرجی حتی اگر امیدوار نبود که به جام جهانی برسد با حضور در اردو‌ها و بازی‌های تدارکاتی می‌توانست رزومه خوبی برای خودش دست و پا کند، اما الان شاید به لیست اولیه تیم ملی هم نرسد.
امیدوار‌های ناامید
کمال کامیابی‌نیا: با اینکه در هفته‌های اخیر و در تیم پرسپولیس نیمکت‌نشین بوده، اما نامش در فهرست ۵۰ نفره تیم ملی برای اردوی اتریش دیده می‌شد. کمال سن و سال کمی ندارد، اما کی‌روش هم در سال‌های گذشته بعضاً او را دعوت می‌کرد و حتی در یکی، دو مسابقه پیش مقدماتی جام جهانی و بازی تدارکاتی در ترکیب قرارش داد. کمال می‌تواند امیدوار باشد که دوباره مورد توجه مرد پرتغالی قرار بگیرد، اما از سوی دیگر ناامید است که در پست او بازیکنان جوان و لژیونر شاخصی بازی می‌کنند و اتفاقاً برخی‌شان ارتباط بسیار بهتری با کارلوس دارند.
سروش رفیعی: سروش در دوران اوج خود و در مسابقات مقدماتی تورنمنت‌های بزرگی مثل جام‌جهانی ۲۰۱۴ و جام ملت‌های ۲۰۱۱ جزو بازیکنان کی‌روش بود، اما بعدتر کم کم از تیم ملی فاصله گرفت. او در دوران اسکوچیچ این اواخر به تیم ملی دعوت می‌شد، نامش در لیست ۵۰ نفره اردوی اتریش هم قرار گرفت، اما بعید است با توجه به شرایط سنی‌اش جایی در تفکرات کی‌روش داشته باشد. البته احتمال دعوت سروش به تیم ملی هست، اما ماندن او در تیم ملی و رسیدن به قطر چیزی است که برای هافبک شماره ۷ پرسپولیس دشوار به نظر می‌رسد.
بی‌تفاوت‌ها
وحید امیری: برای وحید فرق زیادی نمی‌کند که اسکوچیچ سرمربی تیم ملی می‌ماند یا کی‌روش جای او را بگیرد چرا که هر دو نفر به‌شدت به این بازیکن توانمند اعتقاد دارند. البته به نظر می‌رسید در شرایط فعلی و با توجه به مصدومیت سختی که نصیب وحید شده اسکوچیچ بشدت منتظر او بود و برایش وقت می‌گذاشت، اما نمی‌دانیم وقتی کی‌روش برگردد و از شرایط امیری باخبر شود چقدر روی او برای جام جهانی حساب خواهد کرد بخصوص اینکه فقط یک فیفادی و یک بازی با روسیه به‌عنوان دیدار تدارکاتی قبل از جام جهانی باقی خواهد ماند تا کی‌روش شرایط وحید را بسنجد.
سردرگم‌ها
مهدی ترابی: ستاره پرسپولیس در فصول گذشته همواره توسط دراگان اسکوچیچ به تیم ملی دعوت می‌شد، اما خیلی کم و به ندرت بازی می‌کرد. ترابی در بهترین شرایط فنی خود هم خیلی کم در مسابقات مقدماتی جام جهانی بازی کرد و به نظر می‌رسد دراگان با رودربایستی او را به تیم ملی دعوت کرد. حالا شاید با حضور کی‌روش شرایط برای او تغییر کند، اما از یک طرف بازیکنانی مثل جهانبخش و علی قلی‌زاده همچنان جلوتر از او به ترکیب اصلی نزدیک‌ترند و کار وینگر تکنیکی سرخ‌ها برای حضور در جام جهانی راحت نیست.
سعید صادقی: با هزار امید و آرزو به پرسپولیس آمد تا بلکه در تیم ملی هم حضور داشته باشد. البته او از گل گهر به تیم ملی رسید، اما می‌خواست با درخشش در پرسپولیس به جام جهانی هم برسد. درخشش اخیر او در بازی هفته پنجم لیگ آن هم در آستانه اردوی تیم ملی در اتریش و بازی‌های تدارکاتی می‌توانست شرایط خوبی را در تیم اسکوچیچ فراهم کند، اما حالا مشخص نیست کی‌روش اصلاً او را ببیند یا نه. در دوره مربیگری کی‌روش در تیم ملی اصلاً این بازیکن جزو بازیکنان شاخص فوتبال ایران نبود و مشخص نیست در افکار مرد پرتغالی قرار بگیرد یا نه.
