تسنیم نوشت: بر اساس قانون رتبه‌بندی، معلمانی که امتیازات لازم برای ارتقا به یکی از رتبه‌ها را کسب کرده‌اند، هر سه سال یک‌بار مجدد مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.
طرح رتبه‌بندی معلمان یکی از همان طرح‌های بلاتکلیف مانده و پر بحث در نظام تعلیم و تربیت است که هرچند در سند بالادستی آموزش و پرورش یعنی سند تحول بنیادین در مورد آن صحبت شده است اما از طرح موضوع تا اجرا، مسیری ۱۰ ساله طی شد تا رتبه‌بندی معلمان بعد از توقف در ایستگاه‌های پاستور و بهارستان سرانجام برای معلمان به سرانجام برسد و آنطور که شواهد و اظهارات مسئولان آموزش و پرورش نشان می‌دهد، از ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ قابلیت اجرا دارد.
طرحی که بعد از کش و قوس فراوان میان شورای نگهبان و مجلس، سرانجام در اسفند ماه تصویب و به قانون تبدیل شد، بر این اساس ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور در تاریخ ۲۳ اسفند ۱۴۰۰ این قانون را برای اجرایی شدن به وزارت آموزش و پرورش و سازمان برنامه و بودجه کشور ابلاغ کرد؛ وزارت آموزش و پرورش هم موظف است تا ضمن تدوین آیین‌نامه اجرایی این قانون، آن را به مرحله اجرا درآورد.
آموزش وپرورش اخیرا آیین‌نامه نظام رتبه بندی فرهنگیان را تدوین کرده است و عباس نجار سرپرست مرکز برنامه‌ریزی منابع انسانی و امور اداری این وزارتخانه مدعی شد که در تدوین آیین‌نامه مشارکت نمایندگان و معلمان را داشتیم.
ملاک‌های اصلی در رتبه‌بندی معلمان چیست؟
آنطور که آیین‌نامه تدوین شده آموزش و پرورش نشان می‌دهد، معیارهای عمومی نظیر داشتن روحیه جهادی و تحول‌گرایی، رعایت حجاب و پوشش اسلامی، انگیزه معلمی، رفتار احترام‌آمیز با دانش‌آموزان و اولیا، تعهد سازمانی و…با ۳۰۰ امتیاز تاثیر بسزایی در افزایش رتبه معلمان دارد، بعد از آن هم شایستگی‌های تخصصی همچون مدرک تحصیلی با حداکثر ۷۵ امتیاز، پژوهش‌های مرتبط با بهبود عملکرد با حدکثر امتیاز ۳۰، تالیف کتاب و مقاله با حداکثر امتیاز ۲۰ و … قرار می‌گیرد.
با وجود تمام بحث و بررسی‌هایی که بر سر نحوه، زمان و چگونگی اجرای قانون رتبه‌بندی معلمان وجود داشت، نسخه نهایی از آیین‌نامه اجرایی رتبه بندی معلمان عوامل موثر در این کار را شامل شایستگی عمومی، تخصصی، حرفه‌ای و تجربه در نظر گرفته است.
هر رتبه چه امتیازی نیاز دارد؟
با این ملاک‌ها سرانجام معلمان در ۵ گروه آموزشیار معلم، مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم طبقه‌بندی می‌شود که برای دستیابی به هر کدام از این رتبه‌ها به جز آموزشیار معلم که تا ۵۰۰ امتیاز را شامل می‌شود برای سایر رتبه‌ها به ترتیب حداقل ۵۰۰، ۶۰۰، ۷۵۰ و ۹۰۰ امتیاز ضرورت دارد.
البته وزارت آموزش و پرورش باید نسبت به طراحی و استقرار سامانه رتبه‌بندی برای دریافت مدارک و مستندات معلمان هم اقدام کند و داده‌های دریافت شده در این سامانه به طور شفاف قابل رصد باشد.
رتبه‌بندی فقط مسیر صعودی ندارد
با توجه به قوانین وضع شده برای قانون رتبه‌بندی معلمان، معلمانی که امتیازات لازم برای ارتقا به یکی از رتبه‌های موضوع این قانون را کسب کرده‌اند، هر سه سال یک‌بار مجددا طبق ضوابط این آیین‌نامه اجرایی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و اگر امتیاز لازم را برای حفظ رتبه کسب نکنند، به رتبه پایین‌تر تنزل خواهند کرد و به دنبال این موضوع موظف به گذراندن دوره بازآموزی در دانشگاه‌های وابسته به آموزش وپرورش می‌شوند و اگر این مورد برای بار دوم تکرار شود، معلم از رسته آموزشی و فرهنگی خارج خواهد شد.
علاوه بر این موضوع به طور کلی اجرای نظام رتبه‌بندی دو سال بعد از اجرا مبتنی بر اهداف سند تحول بنیادین و تاثیر بر کیفیت نظام تعلیم و تربیت مورد بررسی و در صورت نیاز بازنگری می‌شود.
بیشتر بخوانید:
طرح رتبه‌بندی از چه تاریخی به معلمان تعلق می‌گیرد
۲۳۳۲۳۳
