ماجرای بشقاب پرندهها چه بود؟
روزنامه آمریکایی « نیویورکتایمز » در گزارشی به ماجرای بشقاب پرندههای نظامی (UFO) پرداخت و نوشت که اغلب اطلاعات درباره «پدیدههای هوایی ناشناس» به صورت محرمانه باقی مانده است و در اغلب موارد توضیح مناسبی درباره مشاهدات و گزارشهای مربوط به این بشقاب پرندهها ارائه نمیشود . در حال حاضر، به نفع دولت ایالات متحده نیست که اطلاعات بیشتری درباره این رخدادها منتشر کند.
در این گزارش آمده است که یوفوها (UFO) یا همان پدیدههای هوایی ناشناس، دههها و حتی قبل از آنکه پروندههای ایکس و مجموعه تلویزیونی «منطقه گرگ و میش» این پدیده را وارد رسانههای جریان اصلی کنند، یک منبع جذاب به حساب میآمدهاند.
بر اساس این گزارش، هماکنون مقامهای دولتی میگویند که بسیاری از «مشاهدات» این بشقاب پرندهها را میتوان به «رادارهای» هوابرد، بالنهای هواشناسی و حتی عملیاتهای محرمانه نظارتی کشورهای دیگر نسبت داد.
طبق این گزارش، اغلب اطلاعات محرمانه است اما کنگره در صورت نیاز تا حدودی در جریان برخی از پدیدههایی که شامل جاسوسی خارجی قرار میگیرد. بنا بر گفته «سو گاف» یکی از سخنگویان وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون باید بین شفافیت و «تعهد خود برای محافظت از اطلاعات، منابع و روشهای حساس»، توازن ایجاد کند.
روزنامه نیویورکتایمز به نقل از مقامهای مختلف مرتبط با پنتاگون گزارش کرد که سازمانهای اطلاعاتی قرار است تا روز دوشنبه هفته جاری یک سند محرمانه را به کنگره ارائه کنند که نسخه به روزرسانی شده از یک گزارش عمومی است که سال گذشته تهیه شد و در آن ادعا شده است که علیرغم آنکه برخی از این حوادث هوایی به جاسوسی دولت چین نسبت داده میشود اما اکثر این رخدادهای هوایی ناشناس باقی میماند.
در این سند که در بالا به آن اشاره شد، ۱۴۴ مشاهده پرسنل دولت آمریکا در بازه زمانی ۱۷ ساله گزارش میشود که پنتاگون و سازمانهای اطلاعاتی تحقیقاتی را درباره آن انجام دادهاند.
گاف با اشاره به ابزارهای جمعآوری اطلاعات میگوید: «در بسیاری از موارد، پدیدههای مشاهده شده بعنوان «ناشناس» طبقهبندی میشوند زیرا حسگرها موفق به جمعآوری اطلاعات کافی برای یک نسبتدهی مثبت نیستند».
وی در ادامه افزود: « ما در تلاش هستیم تا این کمبودها را برای آینده کاهش دهیم و اطمینان حاصل کنیم که داده های کافی برای تجزیه و تحلیل خود داریم».
طبق گزارش این روزنامه آمریکایی، در بین موارد حل شده برای این پدیدههای ناشناخته، به نظر میرسد که اکثر آنها را میتوان به یک «زباله فضایی» یا یک فعالیت جاسوسی نسبت داد.
طبق این گزارش، در یکی از رخدادهای ثبتشده در سال گذشته میلادی که در یک نوار ویدئویی قابل مشاهده است، یک شیء در حالی دیده میشود که سرعت بسیار بالایی دارد اما تجزیه و تحلیلهای نظامی اثبات کرد که نزدیکی این شیء با آب به همراه زاویه دید، عامل بالا دیده شدن سرعت آن شیء بوده است و سرعت واقعی آن حدود ۳۰ مایل بر ساعت بوده است. مشاهدات مشابه که در آن اجسام به صورت نامنظم حرکت میکنند و یا به دور خود میچرخند، بعنوان حسگرهای هدفگیری سلاح به نظر رسیدهاند.
این گزارش با اشاره به این موارد ادامه داد، قطعاً برای هر توضیحی که پنتاگون در خصوص این پدیدههای ناشناس به عموم مردم ارائه میدهد، حوادث بیشتری وجود دارد که به هیچ عنوان توضیحی برای آن وجود ندارد و همین مسئله احتمال بیشتری برای تئوریهای توطئه باقی میگذارد که از نظر تاریخی، وقتی میخواستند اسرار نظامی را پنهان کنند، برای دولت ایالات متحده یک موهبت به حساب میآمده است.
این گزارش در پایان این گونه نوشت که «اسکات بری» معاون مدیر اطلاعات نیروی دریایی آمریکا در یک جلسه استماع کنگره در ماه می گفت: «ما نمیخواهیم رقبای احتمالی ما بدانند دقیقاً چه چیزهایی را میتوانیم ببینیم یا درک کنیم و یا این که چطور به نتیجه میرسیم بنابراین افشاگریها باید به دقت و مورد به مورد بررسی شوند».